Φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Με πανηγυρικές ανακοινώσεις, υποσχέσεις, ενθουσιώδη σχέδια, πλάνα, εντυπωσιακές εικόνες και γενικότερα μέσα σε ένα κλίμα θριαμβολογιών της κυβέρνησης είχε ξεκινήσει πριν 3,5 περίπου χρόνια το περίφημο έργο στο Ελληνικό με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Lamda Development Οδυσσέα Αθανασίου να αναφέρει στο 22ο Capital Link Invest in Greece Forum το Δεκέμβριο του 2020 ότι «είμαστε έτοιμοι πια να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε το έργο να γίνεται πραγματικότητα». Η σύμβαση παραχώρησης και εκμετάλλευσης της έκτασης του Ελληνικού μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και της Lamda Development S.A. είχε υπογραφεί το Νοέμβριο του 2014 επί κυβερνήσεως Σαμαρά επειδή η εν λόγω εταιρεία είχε αναδειχθεί νωρίτερα το ίδιο έτος ως ο προτιμητέος επενδυτής. Το όραμα της Lamda Development για το Ελληνικό όπως είχε η ίδια διαφημίσει ήταν ο σχεδιασμός μιας πρωτοποριακής ανάπτυξης για την Αθήνα, η δημιουργία ενός Μητροπολιτικού πάρκου διεθνούς εμβέλειας και έκταση 2.000.000 τ.μ., με οικιστικές αναπτύξεις, ξενοδοχειακές μονάδες, κέντρα υγείας και ευεξίας, αθλητικές εγκαταστάσεις και χώρους αναψυχής κ.α. με βασικό μέλημα της εταιρείας την ανάδειξη του παραλιακού μετώπου με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Τα χρόνια πέρασαν με την εταιρεία να έχει κάνει μόνο κατεδαφίσεις και αρχιτεκτονικές μελέτες για τα ψηλά κτίρια και τα εμπορικά κέντρα που θα κατασκευάζονταν στο χώρο, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις του Διευθύνοντος Συμβούλου ενώ ο ίδιος ανακοίνωνε επίσης ότι τα έργα θα ξεκινούσαν επισήμως τους πρώτους μήνες του 2021.

Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά αφού όπως διαβάσαμε στον Τύπο «σύννεφα μαζεύονται πάνω από την επένδυση». Ο κίνδυνος εκτροχιασμού του χρονοδιαγράμματος είναι πλέον ορατός και ταυτόχρονα πυκνώνουν οι διαμαρτυρίες αγοραστών για την ποιότητα των πολυτελών κατοικιών. Καθυστερήσεις παραδέχτηκε και ο ίδιος ο διευθύνων Σύμβουλος μιλώντας αυτή τη φορά για χρονοτριβή στις αθλητικές εγκαταστάσεις και προσπαθώντας να δικαιολογηθεί είπε ότι «θέλαμε να διαπραγματευτούμε με την κυβέρνηση και άλλους φορείς την κατασκευή κάποιων εξ αυτών, σε άλλα σημεία της πόλης», τονίζοντας ότι ο σκοπός του ήταν να υπάρξει μεγαλύτερο ανταποδοτικό όφελος για την κοινωνία. Απορίας άξιο είναι γιατί δεν υπήρξε από την αρχή πρόβλεψη γι΄ αυτήν την ανταποδοτικότητα και χρειάστηκαν τόσα χρόνια μέχρι να αποφασίσουν να αλλάξουν τις αποφάσεις τους. Οσο για τις κατοικίες των «οικιστικών αναπτύξεων» φθάνουμε στο σήμερα με εκπρόσωπο ενός εκ των μελλοντικών ιδιοκτητών να δηλώνει χαρακτηριστικά ότι «πρόκειται για μια κατοικία μικρομεσαίας τάξης, τη στιγμή που το κόστος αγοράς είναι τέσσερις-πέντε φορές υψηλότερο». Αυτό ανάγκασε τους υποψήφιους αγοραστές που αρχικά είχαν επιλέξει τη βασική κατασκευή, να την αναβαθμίσουν σε πολυτελή με την αντίστοιχη διαφορά στο κόστος γιατί διαφορετικά το διαμέρισμά τους δεν θα διέφερε από μια τυπική κατοικία σε άλλες περιοχές της πόλης. Αναρωτιόμαστε ύστερα από τόσα χρόνια και τόσες μελέτες που όλοι πια γνωρίζουμε πόσο αδρά πληρώνονται, πώς γίνεται ένα έργο, όπως το Ελληνικό, που τόσο πολύ διαφήμισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την πρώτη στιγμή, να βρίσκεται τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά στο σημείο μηδέν και το «στολίδι της Αθηναϊκής Ριβιέρας» σύμφωνα με τα λεγόμενά τους να καταλήγει σε φιάσκο. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα έργο….άεργο με τις τόσες αποκλίσεις από τον αρχικό σχεδιασμό να εκμηδενίζουν τις όποιες κατασκευές έχουν ήδη γίνει και τις αθλητικές εγκαταστάσεις να περνούν σε νέο γύρο διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση για να πάνε σε άλλα σημεία της Αττικής.

Μέσα σε μια πόλη που ασφυκτιά από την έλλειψη πρασίνου και ανοιχτού χώρου για περπάτημα και άλλες δραστηριότητες αναψυχής, μεταθέτονται στο μέλλον οι αναθέσεις συμβάσεων στις αντίστοιχες κατασκευαστικές εταιρείες για περαιτέρω διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση που όπως δείχνουν πια καθαρά τα πράγματα παίζει το ρόλο του μεσίτη και τροχονόμου ανάμεσα στις εταιρείες με το αζημίωτο φυσικά. Η όλη εικόνα αντικατοπτρίζει πλήρως την ψεύτικη κατάσταση που μας παρουσιάζουν με τρόπο πανηγυρικό και συνήθως προεκλογικά, όλοι οι επίδοξοι κομματικοί σχηματισμοί που θέλουν να φέρονται ως κυβέρνησή μας ενώ στην πραγματικότητα φροντίζουν να χάσουμε κι αυτά που ήδη έχουμε, όπως συνέβη για παράδειγμα στο Ελληνικό. Όσον αφορά δε τις γνωστές κωλυσιεργίες, καθυστερήσεις, αναβολές, περιστροφές και επανεξετάσεις έργων και σχεδίων, γνωρίζουμε πλέον από τη βιωματική μας πείρα όσα χρόνια ζούμε και βιώνουμε στον ταλαιπωρημένο αλλά Ιερό αυτό τόπο, ότι καλύπτουν κρυφές συνεννοήσεις κάτω από το τραπέζι με τα σχετικά ασφαλώς ανταλλάγματα. Εν τούτοις ο υπουργός Ανάπτυξης που βρέθηκε στο εργοτάξιο συνοδευόμενος από ομάδα βουλευτών του Νότιου Τομέα Αθηνών, με το συνηθισμένο του «επιθεωρησιακό» στυλ και με το γνωστό ύφος «καρδιναλίων» διαβεβαιώνει ότι το έργο είναι εντός χρονοδιαγράμματος και ότι όλα προχωρούν με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Η προεκλογική φιέστα με τους γνωστούς καρναβαλισμούς και καννιβαλισμούς είναι πανέτοιμη να μας εντυπωσιάσει ξανά. Ο συγκεκριμένος υπουργός όμως, προμοτάρει τόσο υπερβολικά τις «δουλειές» της κυβέρνησής του, που καταντάει να υποβιβάζει συστηματικά αλλά και να προσβάλλει τη νοημοσύνη όλων μας προκαλώντας τη δικαιολογημένη οργή μας. Παράλληλα όμως προσβάλλει επίσης, γιατί δεν είναι σε θέση να την υποβιβάσει, και την ιερή έννοια της Πολιτικής η οποία ασκείται μόνον και αποκλειστικά από τον ίδιο τον Πολίτη-Οπλίτη που είναι καθ΄όλα έτοιμος να υπερασπιστεί την Πολιτεία του όταν αντιληφθεί ότι αυτή κινδυνεύει.

Είναι σίγουρο πως δεν αρέσει σε κανένα μας η εικονική πραγματικότητα όπου εγκλωβιστήκαμε όλοι μας, εκόντες-άκοντες και όπου ανοίγοντας τα μάτια μας αντί να δούμε τα όνειρα και τα οράματα που μας τάζουν οι επιτήδειοι να υλοποιούνται, προσγειωνόμαστε στη μιζέρια της καθημερινότητας που άλλοι έφτιαξαν για μας χωρίς εμάς. Ήρθε η ώρα λοιπόν Συνέλληνές μου, συμπολίτες μου και συνάνθρωποί μου αυτό να το αλλάξουμε. Εφοδιασμένοι με την τόση Γνώση του Ελλάνιου Αξιακού Συστήματος που έχει φωτίσει κάθε σκοτεινή κι απόμακρη γωνιά του πλανήτη μας να ενωθούμε σε ορθή ανθρώπινη βάση, να ακυρώσουμε δια παντός κάθε εξουσιαστική καρικατούρα και να διοικήσουμε εμείς οι ίδιοι τη χώρα μας, χώρα Θεών, Ημίθεων και Ηρώων, όπως αρμόζει στην Ελληνική μας Μεγαλοπρέπεια.